اصول تمرین : اصل اضافه بار _ شدت ، اختصاصی بودن و اصل فراوانی

اصول تمرین : اصل اضافه بار _ شدت ، اختصاصی بودن و اصل فراوانی

اصول تمرین :

اصل اضافه بار(رعایت شدت ، تکرار و مدت تمرین):

تار های عضلانی از هر نوعی که باشند فقط در برابر سنگینی بار (کار) از خود واکنش نشان می دهند.

برای موثر بودن تمرین ها ، فشار کار باید تا حد ممکن بیشتر از توانایی ورزشکار باشد.

بدون اصل اضافه بار ورزشکار نباید انتظار داشته باشد که تمرین هایش موثر واقع شوند.

اصل شدت تمرین( مقاومت فزاینده ):

اصول تمرین

هنگامی که اصل اضافه بار در تمرین با وزنه رعایت شده باشد با پیشرفت دوره تمرین بر توانمندی عضلات افزوده می شود.

بعد از اضافه کردن بار ، در دوره های بعدی تمرین اصل مقاومت فزاینده باید رعایت شود.

یعنی به میزان وزنه یا شدت و مدت کار اضافه شود تا حدی که فعالیت جدید برای عضلات حکم اضافه بار پیدا کند.

اصل اختصاصی بودن تمرین:

سازگاری هایی که هر ورزشکار انتظار بدست آوردن آن ها را دارد ، به شیوه تمرین های ورزشی روزانه اش مربوط می شود.

تمرین گروه های عضلانی در یک حرکت خاص ، زمانی مفید است که نیروی گسترش یافته بتواند مستقیما در دوره انجام حرکت مورد نظر بکار برده شود.

رعایت اصل فراوانی( تکرار ):

این اصل به سازگاری سیستم عصبی و هماهنگی های عصبی _ عضلانی مربوط می شود.

اصل انحصاری و بی نظیر بودن تمرین:

یک برنامه تمرینی مشخص ممکن است برای پیشرفت ورزشکار خاصی مفید و مطلوب باشد و برای ورزشکار دیگری مطلوب نباشد.

رعایت اصل تشویق:

تشویق و انگیزه ورزشکار را برای تحمل فشار و صدمه های ناشی از تمرین افزایش داده و او را قادر می سازد

قدرت ، شوق و از خود گذشتگی تمرین هایش را ادامه دهد.

شدت ، تکرار و مدت تمرین:

در بین متغییر های شدت ، تکرار و مدت تمرین ، شدت تمرین مهمتر از دو عامل دیگر است.

روش های تعیین شدت تمرین :

اصول تمرین

۱_روش ضربان قلب 

الف_ روش ضربان قلب ذخیره بیشینه

ب_ روش حداکثر ضربان قلب

۲_روش آستانه بی هوازی

الف_ روش تهویه دقیقه ای و آستانه بی هوازی

ب_ روش اندازه گیری اسید لاکتیک خون و آستانه بی هوازی