تاندون آشیل : ورم تاندون، تاندونیت و تاندونیز آشیل فیزیوتراپی

تاندون آشیل : ورم تاندون، تاندونیت و تاندونیز آشیل در مجله تخصصی فیتنس و تندرستی فیت بادی.

تاندون آشیل :

تاندون آشیل پا یکی از پیچیده ترین تاندون ها و در حین حال قویترین و بزرگترین تاندون بدن می باشد.

بنابراین، روند بهبود یک تاندون آشیل پاره شده می تواند، طولانی و دردناک باشد.

بیشتر افرادی که در ۴۸ ساعت اول آسیب شان، هیچ گونه کمک پزشکی دریافت نمی کنند،

بعد از آن، از تورم شدید، درد و احساس سوزش دردناک در آن ناحیه رنج می برند.

این تاندون، ماهیچه های گاستروکنمیوس و سولئوس را به استخوان پاشنه پا متصل می کند.

این تاندون وظیفه پایین آوردن مچ پا را بر عهده داشته و نقش بسیار مهمی در دویدن و کارهای روزانه بر عهده دارد.

تاندون ها خیلی قوی هستند، اما خیلی منعطف نیستند.

آشیل تاندون هم از این قضیه مستثنی نیست.

این به این معنی است که تاندون آشیل تنها تا جایی می توانند کشش بیابد که ملتهب و یا پاره نشود.

تاندون آشیل در معرض خطر، می تواند منجر به ناراحتی ناشی از درد، حساسیت و سفتی ناگهانی پا، به ویژه هنگام خم کردن پا به پایین شود.

ورم تاندون آشیل یا تاندونیت آشیل:

وقتی از تاندون پشت زانو تاندون آشیل زیاد استفاده شود، باعث درد و ورم در آن ناحیه خواهد شد.

اگر درمان نشود، صدمه سخت تر شده تا حدی …. که دویدن را به کلی دشوار و غیرممکن می کند.

 این آسیب بیشتر در دونده ها و ورزشکارانی که با دویدن یا پریدن سروکار دارند اتفاق می افتد.

پیشگیری و درمان:

دادن تمرین های کششی و قدرتی به عضلات و ماهیچه های ساق پا می تواند از بروز این آسیب جلوگیری کند.

RICE و درمان های ضد تورمی و تقویت ماهیچه های ساق پا بهترین درمان های ممکن برای این عارضه هستند.

تا برطرف نشدن کامل عارضه، ورزش را شروع نکنید چون باعث تشدید وضعیت خواهد شد.

علل رایج آسیب تاندون آشیل:

۲ نوع رایج از علل درد تاندون آشیل، شامل تاندونیت آشیل و تاندونیز آشیل هستند.

با اینکه ظاهرا شبیه هم هستند، اما علائم منحصر بفردی را دارند، و یکی از آنها حاد و دیگری مزمن می باشد.

تاندونیت آشیل:

تاندونیت اَشیل یک مصدومیت حاد و التهابی تاندون آشیل است،

که بیشترین تاثیر را بر روی ورزشکاران خصوصا دونده ها، یا افرادی که در ورزش هاییی فعالیت می کنند،

که به توقف و شروع زیادی نیاز دارند، مانند تنیس و بسکتبال دیده می شود.

علامت برجسته تاندونیت آشیل درد است،

که اغلب همراه با احساس سوزش بوده که با فعالیت بدتر می شود.

محل درد ممکن است متفاوت باشد، می تواند نزدیک انتهای ماهیچه ساق پا باشد،

یا در امتداد تاندون باشد و یا در نزدیکی استخوان پاشنه، این درد احساس شود.

همراه با درد، ممکن است که تورم و گرمای خفیفی در تاندون آشیل احساس شود،

همچنین سفتی صبحگاهی در ساق پا و پاشنه فردی که میخواهد پا و مچ پایش را گرم کند و یا با حرکات کششی، آنها را سرد کند.

علاوه بر افراد فعال یا افرادی که ناگهان شدت فعالیت ورزشی شان را افزایش می دهند،

گرم نکردن عضلات ساق پا، قبل از ورزش یکی دیگر از دلایل اصلی پیشرفت تاندونیت آشیل است.

سفتی بیشتر ماهیچه ساق پا، فشار بر روی تاندون آشیل را افزایش می دهد.

ورزش کردن با کفش های نامناسب و کهنه و یا کفش هایی که مناسب آن فعالیت نباشند،

نیز می تواند باعث تاندونیت آشیل شود.

البته عوامل زیر در تاندونیت آشیل نقش دارند:

تمرین در آب و هوای سرد

ناهماهنگی پا یا پای صاف

فرم ضعیف یا اشتباه دویدن

اختلاف طول پا

یکی دیگر از عوامل تاندونیت آشیل:

افزایش رشد استخوانی در ناحیه پشتی مچ پا است .

یا یک استخوان اضافی ناشی از آرتروز و یا تغییر شکل استخوان پاشنه پا به دلیل پوشیدن کفش نامناسب.

رشد استخوانی ممکن است باعث فشار به تاندون آشیل شده و باعث درد و التهاب شود.

داشتن بیماری هایی مانند:

پسوزیاریس

فشار خون بالا

چاقی ( که باعث افزایش فشار روی تاندون می شود)

نیز می تواند خطر تاندونیت آشیل را افزایش دهد.

به ندرت داروهایی مانند آنتی بیوتیک فلوروکینولون منجر به تاندونیت آشیل و پارگی آن می شود.

تاندونیز آشیل:

برخلاف تاندونیت آشیل، که در واقع در آن، تاندون التهاب می کند،

تاندونیز آشیل به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می شود، که اگر درمان نشود، منجربه دژنراسیون میشود.

با تاندونیز آشیل، فیبرهای غضروفی که تاندون را ساخته اند، فاسد شده و از بین می روند.

این از بین رفتن فیبر های غضروفی، نه تنها باعث ایجاد درد می شوند،

بلکه باعث ایجاد زخم بر روی بافت نیز می شوند که ممکن است به مرور زمان، ضخیم تر شده و حتی دائمی شوند.

بخش حیرات انگیز این است،در حالی که التهاب تاندونیز آشیل می تواند با درمان مناسب،

بهبود خوبی را به همراه داشته باشد، بعضی از موارد دردی ندارد بنابراین فرد واقعا نمی داند که آیا مشکلی وجود دارد،

تا زمانی که تاندونیز آشیل وی پیشرفت کرده باشد.

 

 

 

 

 

تشخیص های دیگر:

وقتی که برای درد تاندون آشیل تان به دکتر مراجعه میکنید، دکتر تان شرایط دیگری را نیز در نظر خواهد گرفت.

بعضی دیگر از شرایط رایج مانند:

پیچ خوردگی مچ پا، ترک خوردگی و یا اماس کیسه های مفصلی پاشنه پا.

کبودی اطراف تاندون آشیل پا ممکن است که در پیچ خوردگی مچ پا، ترک خوردگی و یا در پارگی تاندون آشیل پا نیز مشاهده شود،

اما به کمک اشعه ایکس می توان تشخیص داد که به کدام یک مربوط است.

دیگر شرایط که باید در نظر گرفت شامل موارد زیر می شوند:

آرتروز

التهاب آرتریتی (برای مثال: نقرس)

فیبرومیالژیا

لخته خون در ساق پا

عفونت

کیست استخوان یا سرطان استخوان

با استفاده از تست کامل معاینه پزشکی و آزمایش های خونی به همراه تصویربرداری می توان دقیقا تشخیص داد که بیمار علایم چه بیماری را از خود بروز می دهد.

فیزیوتراپی:

برای تاندونیت آشیل، زمانیکه دکتر شما تشخیص داد که آماده شده اید،

می تواند زمان مناسبی برای تقویت ماهیچه ساق پایتان باشد.

ورزش هایی مانند:

ایستادن روی پنجه

تعادل روی پنجه ها

دیوار نشسته

ماساژ عضلاتی که به تاندون متصل می شوند مانند ساق پا، نیز می تواند مفید باشد.

اگر تاندونیز آشیل تان پیشرفت کرد، حتما با دکترتان درباره یک برنامه توانبخشی صحبت کنید تا با تمرکز و به آهستگی در تمرینات تان، پیشرفت کنید.

استفاده از بعضی ابزارها مانند IASTM نیز می تواند به درمان تاندونیز آشیل کمک کند.

اگر برای پارگی تاندون آشیل، عمل جراحی ضروری است،

فیزیوتراپی نیز برای بهبود کامل پس از آن بسیار ضروری بوده که در نهایت باعث بهبودی کامل بعد از ۴ تا ۶ ماه می شود.

عمل جراحی:

پارگی تاندون آشیل اغلب نیاز به جراحی توسط یک جراح ارتوپد در عرض یک تا دو روز  پس از مصدومیت دارد.

در طول عمل جراحی، دو سر تاندون جدا شده را به هم متصل می کنند.

از یاد نبرید که پارگی جزئی تاندون آشیل، گاهی اوقات مانند تاندونیز آشیل درمان می شود.

یک جراح ارتوپد در این باره تصمیم قطعی خواهد گرفت که به عامل هایی مانند؛

شدت پاره شدگی، سن فرد، تاریخچه دارویی و سطح فعالیت وی بستگی دارد.

پارگی جزئی تاندون می تواند دردناک باشد.

بنابراین، اگر جراحی انجام نشود، گاهی اوقات بی تحرکی می تواند،

برای مچ پا همراه با فیزیوتراپی و تمرینات خانه برای جلوگیری از قدرت ماهیچه های مچ پا و پا مفید باشد.

پیشگیری:

بزرگترین علت مشکلات تاندون آشیل نادیده گرفتن علایم هشدار دهنده و تداوم درد است.

با اینحال اگر دردی در این ناحیه احساس کردید، شما باید فورا چند روزی را به استراحت بپردازید.

کشش:

علاوه بر این، کشش قبل از شروع ورزش برای جلوگیری از آسیب تاندون آشیل مهم است.

بعضی از تمرینات کششی شامل موارد زیر هستند:

کشش تاندون آشیل

کشش ساق پا

البته از یاد نبرید که، همیشه باید بدنتان را اول گرم کرده و سپس شروع به حرکات کششی کنید.

ورزش تان را باید به آرامی شروع کرده و سپس به آرامی شدت را افزایش دهید تا بدنتان برای ورزش آماده شده باشد.

تقویت:

بعضی از کارشناسان عقیده دارند که بعضی حرکات تقویت کننده تاندون آشیل می تواند خطر تاندونیت آشیل و آسیب ساق پا را کاهش دهد.

سایر:

نکات دیگری که برای جلوگیری از تاندونیت آشیل پا ضروری هستند،

شامل موارد زیر می شوند:

همیشه کفشی بپوشید که انعطاف پذیری کافی را برای پا و پاشنه تان فراهم کرده و همچنین به خوبی از قوس پایتان حمایت کند.

از دویدن بر روی سطوح سخت پرهیز کنید.

از دویدن در هوای سرد پرهیزد کنید.

حرف آخر:

بیشتر دردهای تاندون آشیل، با استراحت و دوری چند روزه از فعالیت ورزشی، درمان می شوند.

اما نکته مهم این است که اگر در صورت نداشتن فعالیت، باز هم درد تاندون آشیل تان، کمتر نشد،

حتما باید به ارتوپد مراجعه کرده، تا متناسب با آسیب تان، راه های درمان را دنبال کنید.