تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی!!؟
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی آنها:
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی انواع پروتئین های ساده و ترکیبی ؟
انواع پروتئین های ترکیبی و معروف ترین پروتئین های ساده ؟
پروتئینهای ساده:
پروتئینهایی هستند که از هیدرولیز آنها فقط اسیدهای آمینه بدست می‌آید
خود به دو دسته یعنی پروتئینهای کروی و رشته‌ای تقسیم می‌شوند.
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
پروتئینهای کروی:
بیشتر به پروتئین های موجود در گیاهان از این نوع پروتئین هاست.
آنهایی هستند که مولکول آنها دارای شکل کروی یا بیضی بوده و در آب و محلولهای نمکی رقیق محلول‌اند.
مهمترین آنها عبارتند از: آلبومین ، گلوبولینها ، هیستونها ، پروتامینها. آلبومین در سلولهای مختلف وجود دارد.
به آلبومین داخل خون ، آلبومین سرم گویند که مقدارش نسبت به پروتئینهای دیگر سرم ، بیشتر است.
از نقشهای این پروتئین تنظیم فشار اسمزی خون و نقل و انتقال مولکولهای کوچک مقل اسیدهای چرب و برخی از هورمونها می‌باشد.
این پروتئین بوسیله سلولهای کبدی ساخته می‌شود.
در خون انسان چند نوع گلوبین وجود دارد.
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی که آنها را به صورت گلوبینهای α و β و δ تقسیم می‌کنند.
که هر کدام وظیفه خاصی دارد مثلا نوع β ، حمل یونهای فلزی مثل Fe را انجام می‌دهند.
هیستونها ، در هسته سلول یافت می‌شوند.
به ۵ نوع تقسیم می‌شوند. که در بین گونه‌ها ، یکسان می‌باشد.
این پروتئین به این دلیل که اسید آمینه بازی زیادی دارد دارای خاصیت بازی می‌باشد.
پروتامینها نیز مثل هیستون در هسته و در اجتماع با اسیدهای نوکلئیک یافت می‌شود و مثل هیستونها ، بازی هستند.
پروتئینهای رشته‌ای:
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
پروتئینهایی هستند که از مولکولهای خیلی طویل رشته مانند ساخته شده‌اند و می‌توان آنها را به دو دسته تقسیم کرد.
| دسته اول که در محلولهای نمکی غلیظ محلول‌اند. |
| دسته دوم که کاملا غیر محلول بوده و به آنها اسکلرو پروتئین گویند. |
در مورد پروتئینهای محلول دو مثال عمده ، فیبرینوژن (از اجتماع این در خون ، فیبرین بوجود می‌آید.
همین موجب انعقاد خون می‌شود) و میوزین و اکتین (پروتئینهای انقباضی) را نام می‌برند.
در مورد پروتئینهای غیر محلول به کلاژن ، کراتین و فیبروئین اشاره می‌کنند.
کلاژن در بدن جانوران فراوان بوده و در پوست ، غضروف و قرنیه چشم به مقدار زیاد یافت می‌شود.
کراتین نیز در مو ، ناخن و چشم یافت می‌شود.
در رشته‌های خیلی طویلی را ایجاد می‌کند. فیبروئین ، پروتئین رشته ابریشم است و مقاومت مکانیکی آن بسیار زیاد است.
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
پروتئینهای ترکیبی:
این نوع پروتئینها ، علاوه بر زنجیر پلی پپتیدی یک قسمت غیر پروتئینی به نام ریشه پروستتیک دارند.
فعالیت زیستی آنها اغلب مربوط به این ریشه اضافی است این دسته از پروتئینها عبارتند از:
کرموپروتئینها:
رنگی می‌باشند و شامل پروتئینهای مهمی مثل سیتوکرومها ، کاتالاز ، پراکسیداز و هموگلوبین و میوگلوبین (پروتئین ناقل O2 و HCO2- در خون و در ماهیچه) می‌باشند.
لیپوپروتئینها:
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
پروتئینها با لیپیدها پیوند شده مولکولهای درشتی با وزن مولکولی خیلی بالا را ایجاد می‌کنند.
مهمترین قسمتی از سلول که دارای لیپوپروتئین است غشای سلول و غشای اندامکهای آن می‌باشد.
گلیکوپروتئینها:
بیشتر پروتئینها حتی برخی از پروتئینهایی که جزء پروتئینهای ساده طبقه بندی کردیم،
در ساختمان خود شامل یک یا چند مولکول قندی می‌باشند که با پیوندهای کووالان با آنها ترکیب شده‌اند.
مثل آلبومین تخم مرغ و گاماگلوبینها. این قند ممکن است گلوکز ، گالاکتوز ، مانوز و یا ترکیبات دیگر قندی باشد.
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
فسفوپروتئینها:
این پروتئینها در مولکول خود دارای ریشه‌های اسید فسفریک هستند.
یک نمونه از کازئین شیر می‌باشد که در حقیقت یک فسفوگلیکوپروتئین می‌باشد
یا فسفوپروتئین زرده تخم مرغ ، که بویژه بوسیله کبد پرندگان سنتز می‌شود و دارای مقدار زیادی فسفر است.
تقسیم بندی پروتئینها از لحاظ ترکیب ساختمانی
